بالاخره موفق شدیم یه کیسه‌ی کانگورویی که ترنج بهش رضایت بده پیدا کنیم. قبل از این مدلی که توی عکس می‌بینید دو تا بیبی کریر دیگه هم از دوستانمون هدیه گرفته بودیم که ترنج قبولشون نکرد. من طبق معمول گوگل کردم و دیدم با این مدل شاید بشه راضی اش کرد که مثل بچه کانگورو به ما آویزون بشه.
این که دست‌ها آزاد می‌شن خیلی عالیه. من گاهی توی خونه ترنج رو می‌ذارم توش و یه مقدار مثلا به جمع و جور کردن خونه می‌رسم.
برای بیرون رفتن هم که خب طبیعتا خوبه. مخصوصا جاهایی که بردن کالسکه سخته به خاطر پله‌های ایستگاه‌های قطار یا خونه‌ها. ترنج هم بین خودمون بمونه خیلی کالسکه سواری دوست نداره.
و حتی می‌شه فیس‌بوک رو چک کرد که گاهی همراه با اعتراض ترنج هم همراهه.
اما اگه بچه‌تون مثل ترنج عشق وایسادن باشه شما ناچار می‌شید عطای نشستن رو به لقاش ببخشید.
فقط فکر کنم هی ناچار بشم مرتب بشورمش چون ترنج علاقه‌ی وصف ناپذیری به گاز زدن و تفی کردنش داره. یه تیکه پارچه هم سفارش دادم که اون قسمت بالا رو می‌پوشونه و هم برای جلوگیری از ساییده شدن پوست صورت ترنج خوبه و هم یه مقدار از تفی شدن بالای کریر کم می‌کنه.
قربون اون خنده و کفشات:*
من عاشق این کپشن عکس‌ها شدم.