RSS Feed

‘بچه داری’ Category

  1. تحریر ترنجی

    March 7, 2013 by الهه

    این صداهای جدیدیه که وقتی ذوق می‌کنه یا حرص می‌خوره از خودش در میاره. بچه ام ذوق و حرص اش تحریر داره.

     


  2. و سرماخوردگی تازه

    February 7, 2013 by الهه

    هر سه سرما خوردیم و خوابیدیم توی خونه. طفلک ترنج که نه بلده فین کنه نه باقی موارد که گلو و بینی اش خالی بشه. غذا که می‌خوره یا حتی شیر، گاهی همه رو پرت می‌کنه بیرون چون نمی‌تونه نفس بکشه. شیر خوردن که خیلی سخته براش. هی وسطش روش رو برمی‌گردونه نفس می‌گیره.

    به جی‌پی هم زنگ زدیم گفت شما دو تا رو که نمی‌بینم ولی اگه ترنج تب داره بیاریدش که تب هم نداشت و نبردیمش. تا این بچه میاد یه ذره جون بگیره هی باز مریض می‌شه. این زمستون لعنتی تموم شه دیگه.

    گاهی که وایساده برای خودش و دستش رو به چیزی نگرفته برای خودش قر می‌ده با هر جور موسیقی ای که در حال پخش شدن باشه.


  3. درود (؟) بر ان‌اچ‌اس

    January 23, 2013 by الهه

    امروز، یعنی دیروز، وقت پزشک متخصص کودکانی بود که یک ماه و نیم پیش داده بودن برای اسهال ترنج. دکتر محل گفت برید به هر حال با این‌که دیره. ما هم رفتیم. آقای متخصص تعجب کرد و گفت من وقتم می‌تونست جوری باشه که زودتر ببینمش و لابد خورده به تعطیلات کریسمس و سال نو. گفتم نخیر. ماجرا مال یک ماه پیش از اونه. خلاصه که گفتم حالا تابع وارون اسهال شده ماجرا. گفت جای نگرانی نیست. ولی تصمیم گرفت آزمایش خون بگیره از بچه. رفتیم خون بگیرن ازش. داریوش نشوندش توی بغلش و یه پرستار یه دستش رو گرفت و یه پرستار دیگه هم سوزن سرنگ رو فرو کرد توی دست طفلی. اولش اصلا گریه نکرد. ولی چون سوزن طولانی موند توی دستش بالاخره اشک بچه‌ام در اومد. من هم که دستم رو گرفته بودم روی چشمم. بقیه توی اتاق به من دلداری می‌دادن.

    وزنش هم  توی ۴۰ روز گذشته ۳۰۰ گرم زیاد شده.

    فکر کنم یه چرخ روروئک ام افتاده توی جوب

    بذار دقیق‌تر ببینم


  4. و همچنان سرماخورده

    January 9, 2013 by الهه

    هنوز خوب نشده سرماخوردگی اش. شب‌ها طفلی با گرفتگی بینی بیدار می‌شه. چون بلد نیست فین کنه و گلاب به روتون اخ و تف و این چیزا همه‌اش بینی و گلوش گرفته است. من و داریوش هم سرما خوردیم. من که سرفه می‌کنم زهره اش می‌ره و می‌دوئه میاد بغلم و سرش رو می‌ذاره روی سینه‌ام و با دست‌هاش فشارم می‌ده و مظلوم نگاهم می‌کنه.

    چند شب پیش وسط گریه‌هاش چندتا ماما و مَ مَ هم گفت که خب من به خودم نگرفتم چون هنوز به منظور صدا کردن من نمی‌گه و فقط داره یاد می‌گیره مثل دد بگویدشون (همون بگدشون خودمون).

    در این عکس‌ها هم خیلی ژولی پولی و هپلیه. چون از ترس این چند روز حموم نبرده بودمش که بدتر نشه سرماخوردگی‌اش. ولی امشب بالاخره شستیمش.

    Toranj-Cold-1

    Toranj-Cold-2

    Toranj-Cold-3

    Toranj-Cold-4


  5. سرماخوردگی

    January 6, 2013 by الهه

    دختری دارم با دماغ ‌آویزون که دماغش هم ناموسشه : ( دیگه بدونید با هر بار پاک کردن دماغش چه بر من و خودش می‌ره. دیشب هم هی بیدار می‌شد گریه می‌کرد چون بینی‌اش گرفته بود و نمی‌تونست نفس بکشه. سینه‌اش هم صدا می‌داد.
    چند دقیقه بعد از این‌که این رو نوشتم هم یه سکته‌ی حسابی کردم. اگه به پاش نرسیده بودم پرت شده بود از تخت پایین و با سر خورده بود زمین. رسید به لبه‌ی تخت اومد بشینه باسنش روی تخت پایین نیومد. پرت شد پایین. یه پاش رو تو هوا گرفتم. سرش یک سانت با زمین فاصله داشت که نگهش داشتم. همه‌ی تنش از تخت آویزون بود و یه پاش توی دست من. هم اون ترسید هم من.


  6. آب گوارا و زلال وان

    January 4, 2013 by الهه

    حمام رفتنش تغییر کرده. وقتی می‌خوایم بذاریمش توی وان مقاومت می‌کنه. یعنی هی پاهاش رو جمع می‌کنه و نمی‌خواد بشینه. اما وقتی بالاخره راضی شد و نشست دیگه باید با خواهش و التماس بیاریمش بیرون. و چه آبی گواراتر از آب وان؟ ها؟ نه جدی شما بگو؟ آب به این تمیزی و زلاااالی! از هر فرصتی برای قلپ قلپ خوردن ازش استفاده می‌کنه. حتی خودش رو سر می‌ده که دهنش هم سطح آب توی وان بشه و بتونه بخوردش. یا وقتی بغلش می‌کنم آب روی دستم رو می‌مکه.

    ترنج متعجب در حمام

    ترنج خندان در حمام


  7. سلام بر غذا

    December 31, 2012 by الهه

    ترنج ناگهانی تصمیم گرفته غذا بخوره. البته الان هم ناز و ادا داره ولی به هر حال بهتر از یک هفته قبل غذا می‌خوره. دیگه یه مقدار دل به دریا هم زدم و غذای آماده بهش دادم وسط غذاهایی که خودم می‌پزم براش. اولین بار که خوب غذاش رو تا ته خورد بهش کمپوت میوه‌های قرمز دادم. وعده‌ی بعد هم سیب زمینی و هویج پخته‌ی آماده بود. امروز هم که دیگه در نهایت درهم و برهمی گوشت و سیب زمینی و هویج و پیازی که قبلا پخته بودم و کوبیده بودم رو با کمپوت میوه‌های قرمز قاطی کردم  و یه مقدار آرد برنج هم بهش زدم و دادم بهش که تقریبا خوب خورد. مرغ و گلابی هم بهش دادم حتی.

    نون هم خیلی دوست داره. نون تست شده رو با احتیاط با دو انگشت می‌گیره و بررسی می‌کنه و بعد می‌خوره و اجازه می‌ده ما هم غذامون رو بخوریم.

    گلاب به روتون دست‌شویی اش هم به همین نسبت که غذاش بیشتر شده، وسیع‌تر شده.

    فکر کنم باز داره دندون در میاره. همه‌اش در حال گاز زدن همه چیزه و آب دهنش آویزونه و خیلی هم جیغ و داد می‌کنه.

    خانم از بادکنک هم می‌ترسه ولی توپ رو دوست داره. نمی‌دونم چطوری می‌فهمه با هم فرق دارن.

    ترنج در زیر درخت کریسمس


  8. منحنی پایینی

    December 12, 2012 by الهه

    صبح بردیمش کلینیک کودکان وزنش کردیم. اومده روی منحنی پایینی. یعنی اون قدری که قرار بوده وزنش  توی سه ماه گذشته اضافه بشه نشده. پرستاری که اونجا بود گفت به خاطر اسهال احتمالا وزنش کم تغییر کرده. ولی خب من خودم می‌دونم به خاطر کم غذا خوردنه. البته قطعا اسهال تاثیر زیادی داشته.

    امشب یه مقدار از نخود سبز و اسفناجی که برای خودمون آب‌پز کرده بودم بهش دادم، با دست. یعنی با انگشت‌هام لهشون کردم و گذاشتم توی دهنش. این طوری می‌خوره ولی اگه با قاشق بخوام بهش بدم نمی‌خوره و پس می‌زنه. انگار که به دست من اعتماد داشته باشه و به قاشق نه. حالا این روش رو هم امتحان می‌کنم ببینم شاید جواب داد.

    پرستاره می‌گفت بهش زیاد شیر می‌دی. باید شیر رو کمتر کنی تا گشنه بشه و میل به غذا پیدا کنه. ولی خب من دلم نمیاد وقتی شیرجه می‌زنه و از من بالا میاد تا شیر بخوره پسش بزنم.


  9. ابَ بَ بَ بَ

    December 6, 2012 by الهه

    اسهالش تقریبا خوب شده. دیروز تازه نامه اومده از بیمارستان که وقت دادن برای ۲۲ ژانویه. من دیگه چیزی نگم. خودتون فحش و ناسزا بدید به ان‌اچ‌اس. ششمین دندونش هم در اومده. گوشت قرمز هم بهش دادم خورد. می‌دونم دیره به نظر شما ولی من با سرعت خودم پیش می‌رم.


  10. خوان هشتم: نوشیدن آب و مایعات

    November 22, 2012 by الهه

    نمی‌تونید تصور کنید که من چه می‌کشیدم برای یک قطره آب یا هر نوع مایع دیگه ای به ترنج دادن. به هیچ وجه که از لیوان مخصوصش که نمی‌خوره. توی قاشق هم بیشترش رو فوت می‌کنه. توی شیشه شیر هم که اصلا بلد نیست مک بزنه و گاز می‌گیره سرشیشه رو. آخرش مجبور شدم لیوان معمولی استفاده کنم که تا اینجا جواب داده. اون هم البته مشکلات خودش رو داره. یا با دو دست می‌چسبدش و نمی‌ذاره من حرکتش بدم، یا شروع می‌کنه به دست زدن که این وسط می‌کوبه به دو طرف لیوان. یا انگشت‌هاش رو از دو طرف فرو می‌کنه توی لیوان تا دستش به آب برسه. ولی به هر حال  همون اندازه که آب بیرون می‌ریزه از لیوان روی زمین و لباس و دست و پای من و خودش، همون اندازه هم می‌خوره. شاید حالا یه مقدار بیشتر حتی.

    جواب آزمایش اش اومده و خوشبختانه عفونت نداره و احتمالا ویروسی باشه اسهالش. هنوز هم ادامه داره. خیلی داره اذیت می‌شه. پزشک محترم بالاخره یه چیزی مثل او‌آر‌اس داد که توی آب حل می‌کنمش و به همون روشی که در بالا گفتم بهش می‌دم بخوره.

    توی این چند روز هم چند بار با مامانم کلاهمون رفته  تو هم به خاطر اینکه فکر می‌کنند من شمر هستم و به این بچه آب نمی‌دم. حالا هی بیا توضیح بده که اینجا می‌گن تا یک سالگی بهتره که آب ندی به بچه.